Familie vandeBilt,
De familie Vanderbilt is een Amerikaanse familie van Nederlandse afkomst die tijdens de vergulde tijd bekendheid verwierf. Hun succes begon met de scheepvaart- en spoorwegimperiën van Cornelius Vanderbilt, en de familie breidde zich uit naar verschillende andere gebieden van industrie en filantropie. De nakomelingen van Cornelius Vanderbilt bouwden vervolgens grote herenhuizen op Fifth Avenue in New York City; luxe "zomerhuisjes" in Newport, Rhode Island; het vorstelijke Biltmore House in Asheville, North Carolina; en diverse andere weelderige huizen.
De Vanderbilts waren ooit de rijkste familie van Amerika. Cornelius Vanderbilt was de rijkste Amerikaan tot aan zijn dood in 1877. Daarna verwierf zijn zoon William het fortuin van zijn vader en was hij de rijkste Amerikaan tot aan zijn dood in 1885. De bekendheid van de Vanderbilts duurde tot het midden van de 20e eeuw, toen de familie 10 grote herenhuizen op Fifth Avenue werden afgebroken en de meeste andere Vanderbilt-huizen werden verkocht of veranderd in musea in wat de "Val van het Huis van Vanderbilt" wordt genoemd. [1] [2]
Takken van de familie zijn te vinden aan de oostkust van de Verenigde Staten. Hedendaagse afstammelingen zijn onder meer journalist Anderson Cooper, acteur Timothy Olyphant, muzikant John P. Hammond en scenarioschrijver James Vanderbilt.
Gloria,
Gloria Laura Vanderbilt (20 februari 1924-17 juni 2019) was een Amerikaanse kunstenaar, auteur, actrice, modeontwerpster, erfgename en socialite. Ze was een lid van de familie Vanderbilt in New York en de moeder van CNN ster, Anderson Cooper.
In de jaren dertig was ze het onderwerp van een spraakmakend voogdijproces waarin haar moeder, Gloria Morgan Vanderbilt, en haar tante van vaderskant, Gertrude Vanderbilt Whitney, elk de voogdij over haar, en controle over haar trustfonds zochten. Door de pers het 'proces van de eeuw' genoemd, waren de gerechtelijke procedures het onderwerp van brede en sensationele berichtgeving in de pers vanwege de rijkdom en bekendheid van de betrokken partijen, en het schandalige bewijs dat werd aangedragen ter ondersteuning van Whitneys bewering dat Gloria Morgan Vanderbilt een ongeschikte ouder was.
Als volwassene lanceerde Vanderbilt in de jaren zeventig een reeks mode, parfums en huishoudelijke artikelen die haar naam droegen. Ze werd vooral opgemerkt als een vroege ontwikkelaar van designer blue jeans.
Kunst,
Vanderbilt studeerde kunst aan de Art Students League of New York. Ze werd bekend om haar kunstwerken, met tentoonstellingen van haar olieverfschilderijen, aquarellen en pastelkleuren. Haar eerste tentoonstelling werd gehouden in 1948. [33] Dit kunstwerk werd vanaf ongeveer 1968 aangepast en in licentie gegeven door Hallmark Cards en door Bloomcraft (een textielfabrikant), en Vanderbilt begon specifiek te ontwerpen voor linnen, aardewerk en glaswerk.
In 2001 keerde Vanderbilt terug naar de kunst en opende haar eerste kunsttentoonstelling, "Dream Boxes", in het Southern Vermont Arts Centre in Manchester; het was een kritische succesfactor. Ze lanceerde in 2007 nog een tentoonstelling van 35 schilderijen in het Arts Center. Twee jaar later keerde Vanderbilt terug naar het Arts Center als panellid op de jaarlijkse herfstshowtentoonstelling, en signeerde ze exemplaren van haar nieuwste roman, Obsession: An Erotic Tale.
Dreamboxes,
De eerste inspiratie voor de Dream Boxes begon waarschijnlijk toen ik als kind gefascineerd raakte door die glazen bollen die, wanneer ze worden geschud, sneeuw doen wervelen en me naar een wereld brengen die orde had, een wereld die niet zou veranderen of teleurstellen, de wereld om me heen buitensluiten en vernietigen, de wereld waarin ik me bevond.
—Gloria Vanderbilt
In de afgelopen jaren heeft Gloria Vanderbilt een aantal opmerkelijke kunstwerken gebouwd waaraan ze de aanduiding "Dream Boxes" heeft gegeven. Dit zijn opvallende creaties in dozen van plexiglas die een nauwkeurig, sympathiek onderzoek verdienen, net zoals de meest subtiele gedichten en dromen onze nauwgezette aandacht verdienen. Gloria Vanderbilt is naar eigen zeggen een intuïtieve kunstenaar, die voortbouwt op 'gevonden' beelden en artefacten, maar haar Dream Boxes vertellen een complex verbonden verhaal van onze tijd. Ze heeft gezegd dat de kracht van haar werk vrouwelijk is en dat ze, als dat past in een statement van historische betekenis, blij zou zijn dat "het misschien heeft bijgedragen aan het geloof van vrouwen in zichzelf".
Het eerste kunstwerk van Gloria Vanderbilt dat ik zag is "Untitled # 1", een geestig grimmige, onsentimentele presentatie, zoals in een biologietekst, van ontleedde popachtige vrouwenfiguren die het skelet van wat een kikker lijkt te omlijsten. Omdat de menselijke figuren in verhouding tot de kikker zijn verkleind, lijkt de amfibie er griezelig dominant overheen te doemen. Toch trekt de schoonheid van de compositie de aandacht van de kijker, evenals een gevoel van zenuwslopende identificatie: zowel kikker- als poppenfiguren heffen hun voorpoten op, armen in een gedempt beroep. Uitgevoerd in minimalistische grijstinten, zwart en vervaagd beige, suggereert "Untitled # 1" zowel het feit van onze gemeenschappelijke evolutionaire afkomst als onze algemene sterfelijkheid. Het is verontrustend voor Homo sapiens om beide te erkennen. De ironische uitspraak van Vanderbilt is niet troostend, maar de formele uitdrukking ervan als kunst is enorm bevredigend.
Kenmerkend voor het recente werk van Vanderbilt is "Mirror, Mirror". In dit fantasmagorische stuk, dat, net als de andere Dream Boxes, in drie dimensies veel opvallender is dan in twee, staart het hoofd van een mannequin met een blanco gezicht niet naar, maar naar de toeschouwer; de etalagepop is vrouw-als-artefact, vrouw-als-schoonheid; maar ze wordt gedeeltelijk verduisterd door zwevende stukjes gebroken spiegels die, wanneer de kijker dichterbij komt om naar binnen te kijken, een gebroken zicht op het gezicht van de kijker bieden. (Dit effect wordt schitterend bereikt en nogal verontrustend.) Op deze manier wordt het interieur van "Mirror, Mirror" ook ons interieur: we staren niet alleen in een kunstwerk, maar in onze eigen verbrijzelde reflectie. De titel verwijst naar het beroemdste sprookje van Grimm, "Sneeuwwitje"; het is een vraag die de wrede stiefmoeder van Sneeuwwitje aan een spiegel die de waarheid vertelt: "Spiegel, spiegel aan de muur: wie is de mooiste van allemaal?" (Het antwoord is ronduit: "jij niet." Het effect op de stiefmoeder is verwoestend.) Het werk is visueel coherent op ooghoogte van de mannequin en daalt af in een soort oer-desintegratie aan de basis. Nogmaals, de minimalistische kleuren dragen bij aan de nieuwsgierige, coole autoriteit van het kunstwerk. Dit is hoe het is, "Mirror, Mirror" verklaart. Dit is niet wat we zouden willen. Want de klassieke sprookjes eindigen even vaak in verwarring en tragedie als gelukkig, hoewel de aanduiding "sprookje" routinematig het gelukkige, gemakkelijke, onrealistische "vrouwelijke" einde suggereert.
Meer afbeeldingen van dreamboxes
Poppen;
Gloria heeft in haar leven een grote collectie poppen verzameld. Honderden poppen stonden overal in haar huis, waardoor het leek of ze in een groot poppenhuis woonde. Ze had 1 kamer waar ze ook poppenhuizen had, waar ze 'toneelstukjes' speelde met haar poppen.
Lid van de Illuminati,
Gloria was de hogepriesteres van het oosterse quadrant. Hierdoor heeft ze een hoge functie binnen het systeem. Ze beoefende zwarte magie. Jessie Czbotar is tijdens haar trainingen vaak bij Gloria thuis geweest. In haar interviews geeft ze aan dat Gloria een erg nare en enge vrouw was. Zo heeft ze van Gloria geleerd wat babysitten inhoud in het systeem. Op een dag dat ze in het huis van Gloria was werd er een baby gebracht. Er werd aan Jessie verteld dat ze voor de baby moesten zorgen. Zo werd de baby gevoed, er werd mee gespeeld, verschoond, en ook in bad gedaan. Toen de baby in bad moest, werd Jessie voorgedaan hoe ze de baby moest verdrinken.
Jessie gaf aan dat alles van de baby gebruikt werd. Zo had Gloria in haar huis een ruimte waar ze de baby lijkjes kon opzetten. Geeft toch een andere kijk op haar poppen collectie.
Volgens Jessie beoefende Gloria een soort van demonische voodoo uit. Terwijl Jessie een schaakspel met Carter (zoon van Gloria) aan het spelen was, knipte Gloria een lok van haar haren af. Deze lok gebruikte ze in een van haar poppen en hier mee speelde ze macabere spellen in haar poppenkamer. De dingen die Gloria hier speelde overkwamen de slachtoffers in het echte leven. Zo heeft ze Jessie van de trap laten vallen. Ook als Gloria speelde dat een pop stierf, dan stierf de persoon die aan de pop gelinkt was ook zeer snel.
Na haar sterven in 2019 kwam haar positie als hoge priesteres vrij. Hillary Rotham Clinton zou deze positie over gaan nemen, echter op het moment van sterven van Gloria was Hilary niet in staat????? om de positie in de te nemen, volgens Jessie. Ze geeft niet aan waarom Hillary niet in staat was, ze geeft aan dat ze dit niet mag door geven.
Omdat de plek van hoge priesteres wel ingenomen moest worden werd er een witches battle uitgeschreven. Alle priesteressen, priesters, heksen en magiërs mogen dan meedoen. Jessie geeft aan dat het eindgevecht ging tussen Beyonce Knowles en Meghan Markle (is ook de reden dat Meghan en Harry echt naar Canada verhuist zijn). Jessie was getuige bij het gevecht en gaf aan dat het er erg bruut aan toe ging. Beyonce heeft gewonnen en heeft nu de plek van Gloria in genomen als Hoge Priesteres van het oosten.
Reactie schrijven