Deze blog post een directe kopie van Nathaniel J. Harris. Klik hier voor het origineel.
Dit essay is een uittreksel uit een document dat momenteel wordt verspreid onder journalisten, onderzoekers en politie.
Nathaniel:
In augustus 2012 begon mijn autistische stiefzoon onthullingen te doen van georganiseerd misbruik door toedoen van een satanische sekte, hij heeft geleden in de leeftijd van zes tot zestien jaar; twee jaar nadat hij bij mij en zijn moeder was komen wonen. De leden van deze sekte werden door ons geïdentificeerd als mijn eigen biologische vader, de moeder van mijn dochter, haar nieuwe vriend, een andere vorige vriendin, haar nieuwe vriend, een ex-vriend, twee andere oude vrienden, mijn uitgever, de vader van Jasmine's zoon, zijn nieuwe vrouw, iemand die onlangs zijn intrek had genomen in de straat waar we woonden, en de psychopathische pedofiel Frank Parker - te zien op Panorama: Exposed, het Bail Hostel Scandal en gerapporteerd in de kranten als teruggekeerd naar de gevangenis.
Pas als onze geschiedenis en de verbanden tussen deze mensen worden begrepen, wordt duidelijk hoe plausibel de onthullingen werkelijk waren. Mijn moeder en stiefvader identificeren zich als Wiccans, soms als druïden, soms als Thelemieten, net als de vader van Jasmine's zoon, terwijl mijn biologische vader een satanist is, noemen mijn vorige geliefden zichzelf allemaal Chaos-magiërs, terwijl onze buurman een vermeende druïde was. velen waren ook lid van The Pagan Federation (heiden federatie). Adrian Bryn-Evans was een van de mensen die centraal stonden in het misbruik van mijn stiefzoon, terwijl hun biologische vader een van zijn langste ‘vriendschappen’ is. Ze zijn als spelers in hetzelfde live-action rollenspel en het heeft allemaal een extreem verkeerde afslag genomen. Ik weet dit omdat niet alleen mijn ouders ‘Wiccans’ zijn, ikzelf was ook een ‘Priester’ van Chaos-magie en de auteur van verschillende succesvolle ‘occulte’ boeken. Als er zoiets als echte magie bestaat, kan het niet worden gevonden onder deze misleide psychopaten, maar hun echte misbruik is gericht tegen echte mensen, en het falen van het systeem is even echt geweest.
De politie gelooft ons niet. Ze beschuldigden ons ervan gek te zijn. Ze hebben geen onderzoek gedaan. Geen van de geïdentificeerde personen werd zelfs maar geïnterviewd. De zaak werd gesloten en ik kreeg de schuld van de onthullingen en beschuldigd van ‘proactieve actie’ in de zes weken voordat (toen) rechercheur Amy Hewitt en maatschappelijk werkers bij de familierechtbanken beweerden dat ik Jasmine en haar zoon had gehersenspoeld om te geloven dat ze echt waren. Na een zaak van negen maanden, nadat Jasmine zelf om een feitenonderzoek had verzocht, oordeelde de magistraat dat we allemaal gefaald hadden door het systeem. Mijn stiefzoon zou mogen samenwonen met wie hij maar wilde. De sociale dienst bracht hem terug naar zijn vader, geloven we zonder hem een keuze te geven; ongehoorzaam zijn aan de uitspraak van de magistraat.
Dit boek is alleen bedoeld voor journalisten en is niet bedoeld voor publicatie aan het publiek. Het gaat om een extreem sadistische rituele pedofiele ring die al decennia actief is in het VK, een onopgeloste rituele moord en de arrogante incompetentie van politie en sociale diensten die degenen die met onthullingen naar voren komen in nog meer gevaar hebben gebracht en hen verder hebben getraumatiseerd. . De auteurs zijn de zoon van drie daders uit deze groep (hun moeder, biologische vader en stiefvader) en de vervreemde moeder van een gehandicapt kind, nu een kwetsbare volwassene die sinds de kindertijd door deze groep is misbruikt en zeer waarschijnlijk nog steeds wordt misbruikt door hen. Onze namen zijn Nathaniel J. Harris en Jasmine DeVille, en we hebben al beperkte online aandacht gekregen nadat we zijn geïnterviewd door Shaun Atwood en Sonia Poulton, beide keren met de bedoeling de politie te dwingen hun vreselijke fouten te erkennen en het publieke belang en de bezorgdheid te bewijzen. Er zijn de afgelopen tien jaar talloze klachten ingediend bij de IOPC, maar het heeft niet geholpen. De bedoeling van dit werk is om journalisten en onderzoekers te informeren, zodat ze deze pedofiele ring kunnen blootleggen en de moord kunnen oplossen.
Het volgende uittreksel is van Cornwall Live, 10 november 2019. Het is in zijn geheel online beschikbaar: https://www.cornwalllive.com/news/cornwall-news/cornwalls-most-mysterious-unsolved-murder-3517641
* * *
CORNWALL'S MEEST MYSTERIEUZE ONOPGELOSTE MOORDGEVALLEN:
Gemeenschappen werden in shock achtergelaten en de moordenaars zijn nooit voor de rechter gebracht
PETER SOLHEIM (JUNI 2004)
Margaret James, 58, zit momenteel een gevangenisstraf van 20 jaar uit wegens samenzwering om haar heidense minnaar Peter Solheim te vermoorden. Haar medeplotters zijn echter nooit gepakt.
In juni 2004 werd het verminkte lichaam van de heer Solheim, 56, door twee vissers aan boord van het schip de Helderziende gesleept nadat ze het in de zee bij Cornwall hadden gezien.
De dode man was gedrogeerd voordat hij met een stompe machete of bijl over het lichaam werd gehakt en in zee werd geslingerd - hij stierf niet aan zijn gruwelijke verwondingen, maar verdronk.
In tegenstelling tot de andere onopgeloste moorden van Cornwall, kwam de Solheim-zaak wel voor de rechtbank en een gedeeltelijke veroordeling.
Tijdens de zaak bij Truro Crown Court werd onthuld dat de heer Solheim uit Carnkie, nabij Helston, West Cornwall, een gemeenteraadslid was die zich bezighield met zwarte magie en in pornografie handelde.
De jury geloofde dat de aanklager dat James, van Porthoustock, op Cornwall's Lizschiereiland, had gehandeld om meneer Solheim te vermoorden nadat ze hoorde dat hij op het punt stond haar te verlaten ten gunste van zijn minnares van bijna 20 jaar, Jean Knowles, van Par, in de buurt van St Austell.
In haar bewijsmateriaal vertelde James de rechtbank dat ze meneer Solheim voor het laatst had gezien toen ze hem op 16 juni 2004 afzette in Mylor Harbor voor een visreis met een vriend genaamd Charlie.
Met behulp van de mobiele telefoon van meneer Solheim stuurde ze vervolgens een reeks nep-sms-berichten van hem naar mevrouw Knowles. Wat James niet besefte, was dat het lichaam al acht kilometer ten zuidoosten van Black Head, op het schiereiland Lizard, was gevonden.
De politie heeft nooit geloofd dat James alleen had gehandeld en jaagt nog steeds op haar mede-samenzweerders, aangezien ze nooit heeft onthuld wie ze zijn.
In 2012 werd Solheim beschuldigd van kinderverkrachting tijdens een sensationele gang van zaken tijdens een proces naar vermeend seksueel misbruik bij heidense ceremonies.
* * *
Mijn ouders werden opgeroepen als karaktergetuigen tijdens het proces tegen James. Hun namen zijn Ann en Adrian Brynn-Evans, en net als Solheim zijn ze ‘pagans’. Hun foto verschijnt bovenaan een artikel dat rond de tijd van het proces is gedrukt. Het volgende rapport komt uit The Falmouth Packet, 17 mei 2005. Het kan online worden gelezen op https://www.falmouthpacket.co.uk/news/762337.pagan-peter-liked-talking-sex/
Ten tijde van dit proces woonden mijn ouders in Wells, Somerset. In 2013 keerden ze terug naar Milton Keynes, waar ze eerder in de jaren negentig hadden gewoond. Ze organiseren een evenement dat plaatsvindt in Glastonbury, genaamd The Wytches ’Market, en hun adres is online beschikbaar:
https://find-and-update.company-information.service.gov.uk/company/08065702/officers
* * *
PAGAN PETER GRAAG OVER GESLACHT
De bebaarde heidense Peter Solheim zag zichzelf als 'hot stuff' en aantrekkelijk voor vrouwen, terwijl hij constant over seks sprak, hoorde een jury van Truro Crown Court.
Collega-heidenen Adrian en Ann Bryn-Evans zeiden dat Solheim vaak over seks sprak, waardoor zijn partner Margaret James zich ongemakkelijk voelde.
James, 57, uit Porthoustock, staat momenteel terecht voor de moord op Peter Solheim, een voormalig gemeenteraadslid van Budock. Ze ontkent de moord op de heer Solheim tussen 15 en 19 juni 2004 en de samenzwering tot moord met onbekende anderen tussen 1 en 19 juni 2004.
De heer Bryn-Evans, die nu in Somerset woont en de districtmanager is van de Pagan Federation voor Wessex, zei dat Solheim, wanneer hij probeerde indruk te maken, ook tegen mensen zou zeggen: "Ik ben een heel goede vriend, maar een heel slechte vijand. , ”Verklaarde mevrouw Ann Bryn-Evans, een heidense priesteres sinds ongeveer 20 jaar, zei dat ze Solheim en James voor het eerst ontmoette tijdens een“ moot ”of bijeenkomst in Tehidy Woods, nabij Camborne, in mei 1999. Ze werden vrienden, maar later werd Solheim kritisch over hen.
"Ik voelde dat Margaret langs kwam om Peter tevreden te houden en hem in de gaten te houden", zei ze. "Ik voelde dat ze niet enthousiast was en zou liever hebben dat hij er niet bij betrokken was."
Gevraagd door aanklager Sarah Munro, QC, over Solheims houding ten opzichte van seks, zei mevrouw Bryn-Evans dat hij er vaak over sprak. “Eerst leek het een beetje grappig, daarna vond ik dat er teveel van was. Ik voelde dat Margaret zich ongemakkelijk voelde als hij over andere vrouwen sprak en hoe hij erg aantrekkelijk voor hen was. Hij was aan het opscheppen, beschreef zichzelf als hot stuff ’en zei dat hij nooit moeite had om vrouwen aan te trekken."
Toen de getuige werd ondervraagd door advocaat Paul Dunkels, QC, was de getuige het ermee eens dat Solheim zichzelf had verbannen van enkele van de "moots" omdat mensen zich zorgen maakten over zijn houding ten opzichte van vrouwen. Na een tijdje begonnen ze het gevoel te krijgen dat hij "verontrustend en onaangenaam" was.
Solheim, zei ze, had een gemeenschappelijke vriend bang gemaakt door naar haar huis te gaan om haar te zien als haar man weg was en ze alleen was. Solheim had ook zijn veronderstelde kennis van het occulte gebruikt om mensen van streek te maken.
De heer Bryn-Evans, gekleed in een zwarte en een vijfhoekige halsketting, zei dat hij en zijn vrouw tot februari 2004 in Cornwall woonden en dat hij de administrateur was geweest van de Devon en Cornwall praktiserende heksen. "We proberen ons leven met de natuur te leiden", zei hij.
Hij zei dat ze acht vieringen per jaar hielden waarin heidenen en heksen samenkwamen en een cirkel vormden. Gevraagd door juffrouw Munro om het verder uit te leggen, antwoordde de heer Bryn-Evans: "Ik kan je dat niet vertellen omdat je geen heks bent. Er zijn bepaalde fundamentele aspecten van het heidendom die degenen die niet meedoen niet zullen worden verteld. We eren de goden en godinnen (sic). "
Hij verzekerde juffrouw Munro ook dat het geen gewelddadige rituelen mocht zijn "we hebben in onze tijd nog nooit een gewelddadig ritueel beoefend."
Solheim, zei hij, was dol op vrouwen en beschouwde zichzelf graag als een rokkenjager.
De heer Bryn-Evans was het met de heer Dunkels eens dat hij de politie had verteld dat Solheim "nogal onaangenaam" was omdat hij altijd vrienden tegen elkaar uitzet.
Mevrouw Carolyn Rogers, James 'buurvrouw gedurende vele jaren, zei dat Margaret, nadat Solheim dood was aangetroffen, haar normale, spraakzame, opgewekte zelf heel goed leek aan te kunnen.
De getuige vertelde de heer Dunkels dat ze Solheim niet had gevonden bij wie ze warm kon worden. Hij ckom over als een "weet alles", bewerend dat alles waar iemand het over had, hij het had gedaan en dat hij de juiste mensen kende om dingen voor elkaar te krijgen.
Hij was erg trots op zijn positie in de parochieraad in die zin dat hij dingen voor elkaar kon krijgen, maar niet voor het welzijn van de gemeenschap. Het gevoel van macht was belangrijk voor hem.
"Ik vertrouwde hem niet en vond hem sluw," zei mevrouw Rogers. "Hij was niet iemand met wie ik een gesprek zou willen voeren, maar dat deed ik vanwege Margaret."
Het proces gaat door.
* * *
Merk op dat Adrian Brynn-Evans op dat moment de regionale coördinator was voor een organisatie genaamd The Pagan Federation. Dit is een ‘overkoepelende’ organisatie waarvan het lidmaatschap afkomstig is van verschillende ‘paden’ van het heidendom, waaronder Wicca (‘heidense’ hekserij), Druidry, Thelema (volgelingen van Aleister Crowley) en Chaos Magic, onder anderen. Dit leverde hem een dik adresboek op en bracht hem in contact met alle leidende ‘pagan’ groepen in het Verenigd Koninkrijk. Als zodanig was hij een belangrijk persoon in die wereld, met aanzienlijke invloed. Volgens de eigen website van The Pagan Federation, https://www.paganfed.org/; “Opgericht in 1971 probeert de PF alle heidenen te steunen om ervoor te zorgen dat ze dezelfde rechten hebben als de volgelingen van andere overtuigingen en religies. Het heeft tot doel een positief profiel voor heidenen en heidendom te promoten en informatie over heidense overtuigingen te verstrekken aan de media, officiële instanties en de grotere gemeenschap. De Pagan Federation beschouwt lidmaatschap van organisaties die weigeren de vrijheid van religie en gelijkheid van ras, geslacht en seksuele geaardheid te ondersteunen als onverenigbaar met onze doelen, doelstellingen en waarden. "
Ann en Adrian Brynn-Evans verhuisden rond 1998 naar Cornwall en namen een verblijf in de buurt van The Museum of Witchcraft, en New Age-kunstenaar Peter Pracownick, met wie Adrian al sinds de jaren zeventig bevriend was. Ann en Adrian produceerden jarenlang de nieuwsbrief voor de Vrienden van The Museum of Witchcraft en woonden daar regelmatig 'society'-bijeenkomsten bij. Ze organiseerden ook verschillende evenementen, zoals de bijeenkomsten van The Pagan Federation, en hun eigen ‘Wytchcraft-conventie’ die werd gehouden in Camelot Castle.
Het volgende rapport is van Mail Online, 6 juli 2006. Mijn ouders worden opnieuw geciteerd. Naast hen verscheen ook Wicca ‘Hogepriester’ Peter Petrauske als karaktergetuige, naar wie binnenkort zal terugkeren. Het rapport is online te lezen op:
https://www.dailymail.co.uk/femail/article-394223/Sex-witchcraft-murder-Druid.html
* * *
GESLACHT, HEKSENBEWERKING EN DE MOORD VAN EEN DRUID
Gekleed in een gehoornde helm, een metalen borstplaat en een tweesnijdend zwaard van 1,20 meter lang, sloeg Peter Solheim een werkelijk buitengewoon figuur.
"Ik ben een heel goede vriend," informeerde hij plechtig de bijeenkomst van mede-heksen en druïden, "en een zeer slechte vijand."
Hoog drama, maar nooit had de 56-jarige gemeenteraadslid die heidens werd, kunnen vermoeden hoe die woorden hem ooit zouden achtervolgen.
Een paar maanden later, nu bijna precies twee jaar geleden, werd Solheim op brute wijze vermoord - gedumpt in het Kanaal voor de kust van Cornwall en achtergelaten om te verdrinken.
Gedrogeerd en met zijn ledematen en hoofd tot een bloederige pulp geknuppeld met een kapmes, had hij geen hoop om zichzelf te redden. Gisteren werd Margaret James, zijn minnaar van negen jaar, veroordeeld voor het beramen van het complot om hem te vermoorden.
In een wrede echo van Solheims eigen woorden, waren de beste vrienden inderdaad in de ergste vijanden veranderd. "Jij was het die hem dood wilde hebben en jij was het brein en orkestreerde de gebeurtenissen die culmineerden in zijn dood," vertelde rechter Graham Cottle aan James, 58, terwijl hij haar 20 jaar lang gevangenzette bij Truro Crown Court. "Wat je orkestreerde was een gruwelijke en langzame dood."
Het verhaal van James 'bloedige verraad van haar vriend is in gelijke mate buitengewoon en gruwelijk, de verhaallijn is opgebouwd rond een vluchtige, onstabiele mix van seks, hekserij, hebzucht en jaloezie. Zijn conclusie hangt ook in de lucht. Tot op de dag van vandaag blijft James 'medeplichtige, wie hij of zij ook is, heel vrijblijvend.
Gespeeld tegen de oude achtergrond van het platteland van Cornwall, een land van folklore en mythe, kunnen de wortels van dit moordmysterie teruggevoerd worden tot 1995 en een advertentie geplaatst in de eenzame harten column van een lokale krant.
James, een petite veganist met een voorliefde voor brandnetelthee en een vraatzuchtige seksuele lust, was op zoek naar gezelschap en antwoordde.
Ze is moeder van twee kinderen en was alleenstaand sinds het midden van de jaren 80 toen haar eerste echtgenoot Francis James omkwam bij een brand in de grindgroeve waar hij werkte.
Ze ontving een verzekeringsregeling van £ 50.000 na het ongeval waarmee ze een voormalig kustwachthuisje kocht op een onbeschutte klif boven het gehucht Porthoustock in Cornwall.
Voor de lokale bevolking was ze een excentrieke, afgelegen figuur - naakt zwemmend in de zee en leefde in bijna ellende. Ze kwam rond met een weduwenpensioen en verdiende wat extra zakgeld met de verkoop van mobiele telefoons en simkaarten.
Net als James was Solheim ook gescheiden en toen de twee elkaar ontmoetten, ontdekten ze al snel dat ze interesse in ‘alternative ’levensstijl - of‘ seks, pillen en drankjes ’, zoals de aanklager in het proces het zou omschrijven.
"We gingen uiteindelijk naar bed en, om een zin te verzinnen, waren we‘ als konijnen bezig ’,” zo beschreef James de vroege dagen van hun relatie met de politie.
“Toen het begon, zou ik zeggen dat het belachelijk was, we leken nooit uit bed te zijn. Dat werd in de loop van de tijd weer normaal, maar onze relatie werd voortgezet met een hoge seksuele en fysieke aantrekkingskracht. "
Blijkbaar was die van hen vanaf het begin een zeer geladen relatie. En het was nooit een bijzonder gemakkelijke. Om te beginnen was Solheim een moeilijk en impopulair persoon. Hij werd geboren in Cornwall en was het enige kind van de hoofdwerktuigkundige van een Noors walvisschip, een erfenis die op latere leeftijd zou leiden tot een fascinatie voor de Vikinggoden.
Omdat zijn vader vaak op zee was, werd hij opgevoed door zijn moeder Dorothy in het dorp Budock Water aan de rand van Falmouth en als kind was hij geobsedeerd door messen en geweren.
Na een periode als paneelklopper werkte Solheim voor de drukkerij Stralfords in Camborne, maar hij zou halverwege de jaren negentig met vervroegd pensioen zijn gegaan en leed aan manische depressie.
Hij ontving een arbeidsongeschiktheidsuitkering en met het verdiende geld dat hij verdiende met de verkoop van illegale hardcore porno-dvd's en antieke wapens (zijn verzameling was £ 30.000 waard) werd hij als een relatief rijke man beschouwd.
Tegen de tijd dat hij James ontmoette, was hij niet alleen gescheiden van zijn vrouw, Jean (een expediteur met wie hij in 1971 trouwde), maar had hij ook het contact met zijn twee kinderen, Lisa, 29 en Daniel, 25 verbroken.
"Ik sprak voor het laatst met mijn vader op eerste kerstdag 1995 en we vertrokken niet op de beste voorwaarden," vertelde Lisa de Mail. "Hij had Margaret net ontmoet en ik kon het niet zo goed met haar vinden - niets specifieks, maar het klikte nooit. Omdat ik oud genoeg was om te verhuizen, ben ik verhuisd.
"Ik was in ieder geval niet blij met alle wapens en messen die hij in huis bewaarde. Hij had een vurig humeur en ik was altijd bang dat hij op een dag zijn kalmte zou verliezen en iets zou doen waar hij spijt van zou krijgen. De meeste vrienden die hij had toen ik bij hem woonde, zijn weggedreven. Hij veranderde volledig nadat hij van mijn moeder scheidde. "
De verandering was met name zichtbaar in twee aspecten van zijn leven: vrouwen en hekserij. En James viel in beide kampen. Aanvankelijk leek ze hem graag te vergezellen naar verschillende zonnewende- en equinoxvieringen, maar het werd de toeschouwers al snel duidelijk dat hij het occulte serieuzer nam dan zij.
"Hij werd erg ingenomen door de goden Oden en Thor en was beslist op weg naar de duistere kant van magie", vertelde Tamsin Parish, een 23-jarige druïde die Solheim voor het eerst ontmoette eind jaren negentig, aan The Mail. “Oden en Thor zijn Noordse goden en zijn erg machtig en we waren allemaal bang dat hij dacht dat hij die kracht kon aanboren en op de een of andere manier een boodschapper voor die goden was. Zo gezegd, we kregen niet het gevoel dat hij die kracht op een goede manier gebruikte. "
Na afscheid te hebben genomen van de druïden, sloot Solheim zich aan bij een lokale groep van Wiccans, toegewijden van een voorchristelijke heidense religie die goden en godinnen eren en rituelen houden om de veranderende seizoenen te markeren.
Peter Petrauske, hogepriester van de Falmouth coven, zegt dat terwijl ze aanbidden in effen witte gewaden, Solheim erop stond een gehoornde helm en borstplaat te dragen. Hij zou ook een zwaard dragen.
"Hij vertelde ons dat hij bekend wilde staan als Thor's Hammer," zei meneer Petrauske. "Hij volgde de Noorse manier en was veel meer geïnteresseerd in die kant van de dingen."
Hij was ook erg geïnteresseerd in seks. Heidense priesteres Ann Bryn-Evans herinnerde zich hoe Solheim dacht dat hij onweerstaanbaar was voor vrouwen.
"Hij sprak er heel vaak over", zei mevrouw Bryn-Evans. “In het begin was het grappig, maar toen was er te veel van. Margaret glimlachte en grijnsde alsof ze er trots op was. Maar naarmate de tijd verstreek, werd ze ongemakkelijk als hij andere vrouwen noemde en zei dat hij zich tot hen aangetrokken voelde. Hij was een opschepper. Hij omschreef zichzelf als hot stuff. Hij vond dat hij erg aantrekkelijk was voor vrouwen en had er geen moeite mee om ze aan te trekken. "
Een openlijk flirterige man, het is duidelijk dat James Solheim helemaal niet vertrouwde.
Toen hij op een keer weg was, doorzocht ze zijn huis en vertelde later aan een vriend hoe ze een pop met spelden erin had gevonden, een videocamera en damesondergoed verborgen op zolder.
Al die tijd werden haar vermoedens aangewakkerd door de wetenschap dat Solheim al twintig jaar een on-off-relatie had met een vrouw die Jean Knowles heette. "We hadden een seksuele relatie, behalve wanneer ik andere seksuele relaties had, maar we bleven in contact, we waren er voor elkaar", zei de driemaal gescheiden 63-jarige mevrouw Knowles tegen de rechtbank.
'Ik wist van Margaret en dat er mogelijk andere vrouwen waren. We hebben allemaal gedaan wat we wilden doen. "
James deelde deze laissez-faire-benadering echter niet en belde bij een gelegenheid mevrouw Knowles om haar te zeggen dat ze geen contact meer moest opnemen met Solheim.
Maar ze bleven communiceren via de telefoon en in de drie jaar voor Solheims sterfster ted om elkaar steeds vaker te zien.
'Hij bleef soms een nachtje slapen', zei mevrouw Knowles. 'En we hadden drie of vier keer per maand seks. Hij vond het leuk - dat is zeker. "
In feite vond hij ‘it’ zo leuk dat hij eind 2003 had besloten dat zijn toekomst bij zijn langdurige minnares lag. Hij kocht een verlovingsring voor haar en begon het leegstaande huis van zijn moeder te renoveren met het oog op een verhuizing na hun huwelijk.
'Hij vroeg me de ring pas te dragen als de tijd rijp was', zei ze tegen de rechtbank. Het lijkt erop dat Solheim nerveus was om James te vertellen dat hun relatie zou eindigen. Hij vertelde mevrouw Knowles dat zodra ze het wist, "het vuil de ventilator zal raken". Op 15 juni 2004 maakte Solheim nog een laatste notitie in zijn kalender. Er stond simpelweg: "Het geheim is ontdekt."
Volgens de politie betekende dit dat hij James had verteld dat ze klaar waren. De volgende dag waagde zijn afgewezen vriendin haar vreselijke wraak. Met behulp van het krachtige kalmeringsmiddel Lorazepam werd Solheim eerst gedrogeerd en vervolgens met een machete of bijl rondgeleid. In totaal werden 18 verwondingen toegebracht, waaronder vier diepe snijwonden in het hoofd die hem bewusteloos maar niet dood zouden hebben achtergelaten.
Hij had drie gebroken ribben en blauwe plekken op zijn borst en rug, graasend op zijn billen waar hij over ruwe grond was gesleept en een diepe snee in zijn linkerknie die de knieschijf had gebroken. Een andere ‘gerichte’ blessure had zijn rechter grote teen bijna doorgesneden.
Het wordt geaccepteerd dat James, die iets meer dan 1,80 meter lang is, niet alleen handelde en rechercheurs geloven dat gezien Solheims schurende karakter en ongeoorloofde omgang met wapens en pornografie, er geen tekort zou zijn geweest aan gewillige handlangers.
"Laat je niet misleiden door deze kleine vrouw. In werkelijkheid heeft ze een hart van steen ”, zei aanklager Sarah Munro QC tegen de jury van het Truro Crown Court. “De verwondingen werden veroorzaakt door stompe en scherpe wapens die waarschijnlijk een machete of een bijl waren. De verwondingen zijn met opzet gericht. Je zult moeten overwegen of je zijn lijden erger wilt maken of ervoor moet zorgen dat zijn bewegingsvrijheid sterk wordt beperkt.
Opvallend bij de verwondingen was schade aan zijn vingers. Een ring die mevrouw Knowles aan Solheim had gegeven, was opgelicht en vervangen door een van James. Twee dagen lang werd Solheim gevangen gehouden (waar, precies, blijft onduidelijk) voordat hij naar zee werd gebracht en gedumpt. Hij leefde toen hij het water inging, maar zou snel zijn verdronken.
Als het complot volgens plan was verlopen, zou Solheims lichaam nooit zijn gevonden. In plaats daarvan pikte een passerende trawler het binnen een paar uur op.
James was zich hier duidelijk niet direct van bewust. Ze had Solheims mobiele telefoon en stuurde een reeks ‘rode haring'-sms'jes naar haar eigen telefoon en naar die van mevrouw Knowles die beweerde van hem te zijn. Daarin schreef ze dat hij een vriend had ontmoet die Charlie heette, dat ze samen gingen vissen en mogelijk naar Frankrijk of Spanje zouden gaan.
Maar uit controles bleek later dat alle oproepen waren gerouteerd via de St Keverne-zendmast nabij het huis van James en dat sommige werden verzonden tot 36 uur nadat zijn lichaam was hersteld.
De teksten die mevrouw Knowles ontving, wekten onmiddellijk argwaan. Normaal gesproken verwees Solheim nooit naar James bij haar voornaam, Margaret, maar als ‘M’ of ‘It’. Maar in de teksten die mevrouw Knowles vanaf de 17e ontving, werd de naam Margaret voluit gebruikt.
In de dagen en weken na de ontdekking van Solheims lichaam hield James vast aan het verhaal dat ze hem voor het laatst had gezien op 16 juni, toen hij ging vissen met de mysterieuze Charlie. Maar toen agenten met haar spraken, vonden ze haar vaag - ze konden niet zeggen wanneer ze hem voor het laatst had gezien - en emotieloos.
De vermoedens werden versterkt toen een huiszoeking in het huis van Solheim - genaamd Valhalla ter ere van de Vikinggoden - slechts £ 20 vond. Een kluis ontbrak en £ 24.000 contant werd vervolgens gevonden bij het huis van James 'moeder. Nog eens £ 900 werd verborgen onder een matras in James 'eigen huis gevonden met een briefje waarop stond: "Wat rond gaat, komt rond."
De politie ontdekte in haar handschrift ook een lijst van dodelijke gifstoffen, elk met de dosis die nodig was om dodelijk te zijn voor mensen. James werd de volgende maand gearresteerd en pas in februari 2005 aangeklaagd.
Tijdens het proces hoorden de drie mannen en negen vrouwen van de jury bewijs van James die probeerde de naam van haar voormalige geliefde op elke mogelijke manier zwart te maken. Ze vertelde de rechtbank dat Solheim geobsedeerd was door zwarte magie, bij een gelegenheid bracht ze drie nachten door in een stenen cirkel en reciteerde het Onze Vader achterstevoren.
Ze beweerde ook dat hij geobsedeerd was door pornografie en zichzelf tijdens hun relatie "een paar dozijn keer" seksueel aan haar had opgedrongen.
Verder beweerde Paul Dunkels QC, haar advocaat, dat Solheim een haatmail had ontvangen waarin hij hem als pedofiel bestempelde, wat een motief had kunnen zijn voor degene die hem dood wilde hebben.
Oorspronkelijk beschuldigd van moord en samenzwering tot moord, kreeg de jury tijdens het proces instructies van de rechter dat er onvoldoende bewijs was om James te veroordelen voor moord en d op zijn bevel hebben ze een onschuldig vonnis gewezen.
Maar na negen uur beraadslaging, vonden ze James gisteren schuldig aan de beschuldiging van samenzwering.
Naast de gevangenisstraf kreeg James ook de opdracht om £ 120.000 te betalen voor de kosten van de vervolging.
Door rechter Cottle verteld dat ze geen spijt had getoond voor haar misdaad, riep ze: "Ik kan geen spijt voelen voor iets dat ik niet heb gedaan."
Twee jaar geleden, kort na de moord, gaf James een kort interview aan de Mail.
Vervolgens vertelde ze over Solheims interesse in de Noorse goden, hoe ze geloofde dat hij een satanist was en hoe ze het 'zo goed mogelijk deed'.
Toen ze werd gevraagd of ze enig idee had wie Solheim had vermoord, wachtte ze even en zei toen: "Je weet alleen van een persoon wat ze je willen vertellen."
Tot nu toe heeft James ervoor gekozen om niets te onthullen over hoe haar vriend echt stierf. En toch, zoals de jury concludeerde: ondanks haar leugens kent de hele wereld nu de waarheid over haar.
* * *
Dus James pleegde de moord niet, maar werd veroordeeld voor samenzwering met anderen die dat wel deden.
We keren nu terug naar hun vriend Peter Petrauske. Het volgende rapport is van BBC News, 14 december 2012. Het kan online worden gelezen op:
https://www.bbc.co.uk/news/uk-england-cornwall-20705898
* * *
JACK KEMP & PETER PETRAUSKE GEVESTIGD VOOR 'RITUALISTISCH' GESLACHTSMISBRUIK
Twee mannen zijn veroordeeld voor het plegen van "ritueel" seksueel misbruik van meisjes als
onderdeel van een heksenhoofden.
Peter Petrauske, 72, en Jack Kemp, 69, beiden uit Falmouth, Cornwall, ontkenden meerdere aanrandingen waarbij kinderen betrokken waren.
Truro Crown Court hoorde dat de slachtoffers zo jong konden zijn als drie jaar oud.
Petrauske kreeg 18 jaar gevangenisstraf en Kemp 14 jaar voor het misbruik dat dateerde uit de jaren zeventig
Kemp werd ook schuldig bevonden aan recentere aanrandingen die geen verband hielden met Petrauske, hoorde de rechtbank.
Petrauske werd veroordeeld voor één keer verkrachting, één keer voor medeplichtigheid aan een poging tot verkrachting en één keer voor aanranding.
Kemp werd schuldig bevonden aan aanranding en onfatsoenlijk gedrag met een kind.
Hij werd niet schuldig bevonden aan vier andere misdrijven.
Rechter Graham Cottle zei: “De overtredingen variëren van zeer ernstig tot werkelijk gruwelijk.
“U bent twee van de overgebleven leden van een pedofiele ring, samen met anderen wier namen vaak zijn herhaald in dit proces, die lid waren van een ring die in de jaren zeventig en tachtig in Falmouth opereerde.
"Ik ben ervan overtuigd dat jullie allebei een levenslange seksuele interesse hebben gehad in jonge, vrouwelijke kinderen."
Hij voegde eraan toe dat er tijdens het proces sprake was van "ritueel, ziekelijk misbruik van jonge, jonge kinderen".
Petrauske, zonder vaste woonplaats, en Kemp, van Grenville Road in Falmouth, zouden ceremoniële gewaden hebben gedragen en heidense parafernalia hadden toen ze meisjes in Cornwall in de jaren zeventig misbruikten.
Petrauske beschreef zichzelf als de hogepriester van een witte heksenhond in St Ives, in het westen van Cornwall.
Vrouwelijke leden van de coven steunden hem en zeiden dat hoewel er af en toe kinderen aanwezig waren, naaktheid nooit een rol speelde bij de ceremonies.
Een vriendin omschreef hem ook als "een heer".
Kemp ontkende elke betrokkenheid bij het heidendom en zei dat het "niet zijn kopje thee was", en zei dat hij het slachtoffer was van een bizarre samenzwering.
Hij zei dat de meisjes het bij het verkeerde eind hadden om hem in de zaak te noemen.
De slachtoffers van de mannen gaven tijdens het drie weken durende proces bewijs van achter een scherm.
Ze zeiden dat ze werden misbruikt door hun kwelgeesten, voordat ze geld en snoep kregen om te zwijgen.
Rechter Cottle zei: “De littekens die [bij twee slachtoffers] zijn achtergelaten, zijn zo duidelijk dat het buitengewoon onwaarschijnlijk lijkt dat een van beiden echt uitzicht op herstel heeft.
"Eindelijk heeft de waarheid over je leugens en je onbetwiste neigingen je ingehaald."
Detective Constable Rick Milburn zei: “Het was echt gruwelijk misbruik, het ergste dat mijn agenten en ik ooit hebben gezien. Het was echt verontrustend voor alle betrokkenen.
"De enige manier om te beschrijven wat deze slachtoffers hebben meegemaakt, is dat het hun leven heeft vernietigd."
* * *
Dit waren niet de enige veroordelingen voor kindermishandeling binnen de ‘Pagan’ gemeenschap. In het voorgaande jaar werden Colin Batley, een Thelemite (volgeling van Crowley), en zijn vrouwen veroordeeld. Deze groep viel onder dezelfde ‘jurisdictie’ van The Pagan Federation.
Het volgende rapport is van The Guardian, 11 maart 2011. Het is online beschikbaar op:
https://www.theguardian.com/uk/2011/mar/11/sex-cult-leader-colin-batley-sentenced
* * *
COLIN BATLEY, LEIDER VAN SEX CULT PROYING OP KINDEREN,
KAN HET LEVEN IN DE GEVANGENIS DOORGEVEN
Rechter zegt dat het ‘kwaadaardige’ hoofd van de pedofielengroep die opereert vanuit een rustige doodlopende straat in de kustplaats in Wales minstens 11 jaar moet dienen
Een voormalige bewaker die een sekte leidde vanuit een doodlopende straat in een Welshe kustplaats, kreeg te horen dat hij misschien een leven lang in de gevangenis zou doorbrengen voor het plegen van een reeks seksuele aanvallen op jongens en meisjes.
Colin Batley uit Kidwelly, West-Wales, zat een quasi-religieuze sekscultus voor die op kwetsbare jongeren jaagde, vrouwen tot prostitutie dwong en zich overgeeft aan occulte riten.
Batley kreeg een onbepaalde straf voor openbare bescherming met de aanbeveling dat hij minstens 11 jaar in de gevangenis doorbrengt. Rechter Paul Thomas QC veroordeelde hem bij het Crown Court in Swansea en zei tegen hem: "Je wordt misschien nooit vrijgelaten."
De rechter zei dat Batley, 48, 'de nietsvermoedende stad Kidwelly had besmeurd' nadat hij er vanuit Londen naartoe was verhuisd.
“Je vormde een gemeenschap binnen een gemeenschap, je werd omschreven als slecht. Dat is naar mijn mening een volkomen nauwkeurige verklaring van uw karakter.
"Het is waarschijnlijk dat u uw leven sinds uw twaalfde heeft gewijd aan het bevredigen van uw seksuele driften met alle middelen die u ter beschikking staan."
Jacqueline Marling, 42 - beschreven als 'Batleys rechterhand' - werd 12 jaar veroordeeld voor haar aandeel in de misdaden van de groep.
De vervreemde vrouw van de sekteleider, Elaine Batley, 47, kreeg acht jaar gevangenisstraf. En Shelly Millar, 35 - tijdens het proces beschreven als de seksslaaf van Batley - kreeg vijf jaar gevangenisstraf.
De sekte zou zijn geïnspireerd door Aleister Crowley, de overleden mysticus en goochelaar met de bijnaam het Grote Beest, die in 1904 een tekst publiceerde genaamd het Boek van de Wet waarin toegestane seks wordt geprezen.
Tijdens het proces van vijf weken beweerde de aanklager dat ‘het boek’ de basis vormde voor Batleys organisatie en dat hij aan het begin van orgieën zou voorlezen uit een gelamineerde kopie ervan terwijl hij gekleed was in gewaden met een kap.
Batley hield vol dat er geen sekte bestond, maar de jury vond hem schuldig aan 35 misdrijven, waaronder 11 verkrachtingen, drie aanrandingen van de eer, het veroorzaken van prostitutie voor persoonlijk gewin, het veroorzaken van seks tussen een kind en het aanzetten tot seks.
De drie vrouwen, die blijkbaar tatoeages van het Egyptische Oog van Horus hadden gekregen om hun trouw aan de organisatie te tonen, werden schuldig bevonden aan seksegerelateerde aanklachten.
Jonge jongens en meisjes werden door sekteleden overgehaald om deel te nemen aan sekssessies, hoorde het proces. De groep jaagde op kwetsbare jongeren en dwong hen zich aan te sluiten bij verhulde doodsbedreigingen. Batley werd ervan beschuldigd een aantal van zijn slachtoffers tot prostitutie te hebben gedwongen.
Een man vertelde het proces dat Batley hem als kind herhaaldelijk had misbruikt. Een vrouw beweerde dat ze zich bij de sekte had aangesloten nadat Batley haar had verteld dat een huurmoordenaar haar zou vermoorden als ze niet deelnam aan een inwijdingsceremonie die begon met een lezing over het occulte en eindigde met een aanranding.
Batley fokte rottweilerhonden vanuit zijn huis voor winst, maar hield er twee - vernoemd naar het oude Egyptische koningshuis - voor persoonlijke veiligheid. Verschillende van zijn slachtoffers werden gedwongen om ondersteboven kruisen te dragen, hoorde de rechtbank.
Ondanks dat hij al jaren in Kidwelly opereerde, was de sekte schijnbaar onopgemerkt gebleven door de rest van de stad.
* * *
Let op de tatoeages van het Oog van Horus. Mijn moeder heeft ook zo'n tatoeage in haar nek, meestal verborgen onder haar haar. Ik heb deze tatoeage voor haar gemaakt in het jaar 2002. Ze vertelde me toen dat zij en Adrian deel uitmaakten van een groep die zo'n tatoeage nodig had, en dat Adrian's reeds bestaande 'oog in een havik'-tatoeage op zijn linker onderarm was geweest. geaccepteerd als zo'n teken, dus hij had geen nieuwe tatoeage nodig. Ze vertelde me ook dat de groep werd geleid door een ‘triade’ (wat betekent dat er één man met twee vrouwen is), en dat hun namen Colin, Elaine en Jeannette waren.
Het werd, op mijn aandringen en tegen haar terughoudendheid, voor de camera betrapt toen we samen verschenen in de documentaire van National Geographic, Taboo: Witchcraft, in 2002.
* * *
Merk op dat deze ‘Kerk’ groot was, met links naar Londen, Bristol en elders.
Het volgende is van Bristol Post, 27 november 2018. Het artikel is online beschikbaar op:
https://www.bristolpost.co.uk/news/uk-world-news/bristol-prostitutes-satanic-sex-cult-2262149
* * *
DE BRISTOL PROSTITUTEN EN DE PEDOFILE SATANISCHE SEKSCULT
WAT EEN LAND HORRIFICEERDE
Colin Batley, linksboven, dwong Jacqueline Marling, rechtsboven, en Shelly Millar, rechtsonder, tot prostitutie als leider van een satanische sekscultus. Zijn vrouw, Elaine Batley, staat linksonder.
Twee prostituees uit Bristol maakten deel uit van een satanische sekscultus die een rustig dorp in Wales overnam terwijl hun leider kinderen hersenspoelde en vervolgens verkrachtte in misselijkmakende rituelen.
Shelly Millar en Jacqueline Marling werkten in bordelen in Bristol, maar werden door de kwaadaardige sekteleider Colin Batley tot prostitutie gedwongen.
Het volledige verhaal van hoe de kwaadaardige voormalige Tesco-bewaker de verdorven sekte vestigde in Clos Yr Onnen, Kidwelly, in Carmarthenshire, Zuid-Wales, is nu voor het eerst verteld, meldt Wales Online.
Terwijl de bewoners van het landgoed Carmarthenshire hun dagelijkse leven doormaakten, hadden ze geen idee van de gruwel die werd toegebracht in het huis van Batley.
Een slachtoffer, dat werd verkracht door leider Colin Batley toen ze net 11 was, zei dat hij haar vertelde dat ze "naar de afgrond zou gaan" als ze geen seks met hem had.
Een ander zei dat ze werd doorgegeven om seks te hebben met vreemden tijdens satanische feesten waar leden gewaden met een kap droegen en Batley de Hogepriester noemde.
Door zijn acties werden kinderen en jongvolwassenen geïntimideerd om onder de meest gruwelijke omstandigheden seks te hebben.
De volledige omvang van het misbruik dat door de sekte werd gepleegd, kwam aan het licht toen ze in 2011 in totaal 36 jaar werden veroordeeld - met de waarschuwing dat de "quasi-religieuze" sekteleider Batley hem nooit zou kunnen vrijlaten.
Maar de wortels van wat er in Kidwelly gebeurde, begonnen zo'n twee decennia eerder toen de Londenaar Batley naar Carmarthenshire verhuisde.
Ze werden gevolgd door Jacqueline Marling en Shelly Millar, die elk in dezelfde straat trokken en deel uitmaakten van de sekte.
Geïnspireerd door de werken van aartsatanist Aleister Crowley, die stierf in 1947, noemden vrouwelijke leden van de sekte Batley "My Lord".
Vrouwen in de sekte, die ze "De Kerk" noemden, vulden hun huizen met oude Egyptische afgoderij en droegen tatoeages met het Eye of Horus-beschermingssymbool op hun armen. Hiermee werd Crowley's verering van de Egyptische havikgod Horus gevierd - iets waar Batley in geïnteresseerd was.
Cultleden kleedden zich in gewaden met capuchon tijdens occulte rituelen die meestal vóór groepsseks plaatsvonden.
Een aantal huizen in dezelfde doodlopende straat werd gebruikt voor de reguliere sekssessies als onderdeel van hun swingende levensstijl.
De smerige en werkloze Batley, die meerdere ontbrekende tanden had, las voor uit de occulte bijbel, The Book of The Law, meer dan een eeuw geleden geschreven door Crowley, evenals zijn andere werken Equinox of the Gods en The Book of Magick.
Hij zou ook sekteleden bevelen om samen seks te hebben en ervoor te zorgen dat andere leden aanwezig waren om het te filmen.
Het opgenomen materiaal wordt echter verondersteld te zijn vernietigd voordat Batley werd gearresteerd.
Hij werd kennelijk door vrienden in Londen getipt over de aanstaande inval in zijn huis twee dagen voordat het gebeurde.
Batley, die 48 was toen hij begin 2011 gedurende vijf weken terechtstond bij Swansea Crown Court, zou de sekte hebben gebruikt als een vorm van hersenspoeling om misbruik van zijn slachtoffers te rechtvaardigen.
Een schooljongen, tegen die tijd een volwassene, vertelde de rechtszaak dat Batley hem als kind herhaaldelijk had misbruikt.
Een schoolmeisje, ook al volwassen, zei dat ze gedwongen was om zich bij de sekte aan te sluiten uit angst voor haar leven. Batley vertelde haar dat een sekte-huurmoordenaar haar zou vermoorden als ze niet deelnam aan een uitgebreide inwijdingsceremonie.
Het begon met een lezing van 10 minuten over het occulte door hem, maar eindigde met seks.
Het schoolmeisje zei dat ze later regelmatig naar het huis van Batley werd gestuurd als ze seks met hem zou moeten hebben.
Ze werd ook meegenomen naar satanische seksfeesten waar ze zou worden doorgegeven om seks te hebben met vreemden. De satanische sekteleden hadden allemaal geheime Eye of Horus-tatoeages.
Bij het ene werd een altaar neergezet met een beker rode wijn, een wierookbrander en gezouten brood en later werden sekteleden ontkleed - of, in hun woorden, "in de lucht gekleed" - en hadden ze seks.
Door tijdens het proces via videolink bewijs te leveren tegen Batley, beweerde een slachtoffer dat hij alleen maar met zijn vingers hoefde te klikken om een vrouw te laten strippen.
En ze beweerde dat kort nadat ze Batley ontmoette, toen ze nog maar 11 was, hij haar vertelde om seks met hem te hebben, anders zou ze “naar de afgrond gaan”.
'Ik wilde niet dat hij deed wat hij deed, maar ik had geen keus, want wat Colin zei, was wat er was gebeurd. Wat Colin zei, ging. "
Batley werd er ook van beschuldigd tussenbeide te komen om te voorkomen dat een jonge vrouw abortus zou plegen g een baby waarvan hij dacht dat hij de vader was, dus het zou "een kind van het occulte" kunnen zijn.
Tijdens het proces zei officier van justitie Peter Murphy QC tegen de jury: “De misdrijven werden gepleegd tegen een achtergrond van aanhoudende psychologische dwang en angst met behulp van het voertuig van het occulte. De slachtoffers werden gehersenspoeld, bang - ze voelden dat ze geen keus hadden. "
De perverse gebeurtenissen die voor de rechtbank worden beschreven, vonden gedurende tientallen jaren plaats in zowel Kidwelly als in Londen.
In navolging van de veroordelingen van de sekteleden herinnerde een buurman in Clos yr Onnen zich aan Colin Batley: `` Op de dag van de begrafenis van zijn zoon zat hij buiten zijn huis te lachen en grappen te maken alsof hij geen zorgen had in de wereld.
"Het was het soort gedrag dat geen normaal persoon kon bevatten."
Batley - die grijnsde toen de gruwelijke beschuldigingen tegen hem in de rechtbank werden blootgelegd - ontkende herhaaldelijk de beschuldigingen tegen hem terwijl hij zich uitsprak in zijn eigen verdediging.
Hij ontkende dat hij een sekte leidde of op enigerlei wijze een leider was. Hij gaf wel toe dat hij een 'open' seksuele relatie had met zijn vrouw en genoot van trio's met medeverdachte en 'onderbevelhebber' Jackie Marling, met wie hij een langdurige affaire had zonder medeweten van zijn vrouw.
De sekte werd in de zomer van 2010 door de politie vernietigd toen twee moedige slachtoffers, een man en een vrouw, naar hen toe gingen met hun verhalen over misbruik door Batley en de andere beklaagden.
Vijf klagers, wier identiteit wettelijk beschermd is, kwamen naar het daaropvolgende proces om te beschrijven hoe ze werden meegenomen of gelokt naar de huizen van Clos yr Onnen en werden blootgesteld aan seksuele aanvallen.
Een aantal brak in en snikte toen ze zich herinnerden wat ze hadden meegemaakt.
Ze zeiden ook dat anderen, die niet naar voren waren gekomen, ook werden gedwongen om onuitsprekelijke daden te verrichten.
Gedwongen om seks te verkopen
Batley dwong slachtoffers ook tot prostitutie, waarbij aanklager Murphy zei dat de "controlerende" en manipulatieve sekte-directeur een korting van 25% kreeg op het geld dat andere leden verdienden.
Millar, toen 35, zou in een periode van twee jaar 3.000 klanten hebben gekregen terwijl hij als prostituee optrad in massagesalons in Swansea en Bristol.
De rechtszaak hoorde hoe Batley in februari 2010 een luxe caravan van £ 21.000 kocht met een storting van £ 3.210, ondanks dat hij geen duidelijk inkomen had.
Batley, die zijn rol als een gevreesde hogepriester van zijn eigen religie afkeurde als "een hoop onzin", beweerde dat hij £ 10.000 per jaar verdiende om rottweilers te fokken en zei dat hij ook Siamese katten fokte.
En hij beweerde dat een deel van zijn geld afkomstig was van "gokken op de honden en paarden".
Tijdens het proces kwam naar voren dat na hun arrestaties de afgelopen zomer de Batleys waren gescheiden.
Terwijl ze getuigenis aflegde, beschuldigde ze haar man ervan haar uit de kade uit te lachen terwijl ze in de getuigenbank stond.
Ze zei: "Ik schaam me om met hem te trouwen." En ze voegde eraan toe: "Ik ben veranderd, je zult me nu niet de baas worden."
Ze vertelde de rechtbank dat terwijl zij en Marling betrokken waren geweest bij "trio's" en een affaire hadden gehad, ze pas later ontdekte dat haar man en Marling een langdurige affaire hadden.
De ontdekking werd gedaan toen Marling hem een verjaardagskaart stuurde met de woorden “Aan mijn man” erop.
Over haar huwelijk zei Elaine Batley bij een gelegenheid dat hij een foto van haar naar de Readers ’Wives-sectie van een pornografisch tijdschrift had gestuurd en dit leidde ertoe dat ze" andere stellen ontmoetten voor groepsactiviteiten ".
Toen de beklaagden de trap af werden geleid naar de cellen van de rechtbank nadat ze in voorlopige hechtenis waren genomen na de schuldige vonnissen tegen hen, kon Elaine Batley tegen haar man schreeuwen: "Ik ******* haat je". Huilen en snikken was hoorbaar vanuit de celstappen.
Rechter Paul Thomas QC, die nauwelijks zijn minachting voor de beklaagden kon bevatten terwijl hij hen gevangen zette voor in totaal 47 aanklachten, zei tegen hen: “U bezoedelde de nietsvermoedende gemeenschap van Kidwelly door het opzetten van een gemeenschap binnen een gemeenschap die zich bezighield met verkrachting, seksueel misbruik van kinderen en prostitutie. "
Het proces was zo schrijnend dat juryleden advies kregen.
Het huis van Colin en Elaine Batley was ook het toneel van de dood van hun zoon Damian tijdens een seksuele handeling die misging.
Op 1 februari 2008 filmde de voormalige kassamedewerker van Asda zichzelf op zijn mobiele telefoon terwijl hij zichzelf per ongeluk ophing.
Een familielid vond meneer Batley naakt en opgehangen, een gerechtelijk onderzoek gehoord.
De politie werd gebeld en toen ze ter plaatse kwamen, vonden ze videobeelden op zijn mobiele telefoon.
Plaatsvervangend lijkschouwer Pauline Mainwaring nam een vonnis op wegens overlijden door een ongeval door ophanging.
Ze voegde eraan toe: "Er is geen bewijs dat zelfmoord suggereert."
Ze bevestigde dat er geen verdachte omstandigheden waren en dat er niemand anders bij betrokken was.
De beklaagden en hun vonnissen
Colin Batley
De zelfbenoemde ‘hogepriester’ van de sekte groeide op in Shoreditch, Londen, en werkte ooit voor Tesco als nachtbewaker.
Hij runde ook een groente- en fruitkraam. Hij was 28 jaar getrouwd met zijn vrouw en medeverdachte Elaine.
Batley beweerde dat de vader van zijn overleden vrachtwagenchauffeur hem als kind seksueel had misbruikt.
In de rechtbank gevraagd over his de fascinatie voor Egypte, zei de 48-jarige zojuist: “Egypte? Ik vind Egypte niet erg. "
Hij werd veroordeeld voor 35 misdrijven, waaronder 11 verkrachtingen en talrijke kindermisdrijven.
Rechter Paul Thomas QC veroordeelde hem tot een onbepaalde gevangenisstraf om redenen van openbare bescherming en beval hem ten minste 11 jaar uit te zitten voordat hij in aanmerking kwam voor voorwaardelijke vrijlating. Rechter Paul Thomas QC vertelde hem: “Toen deze zaak voor de jury werd geopend, werd je Colin Batley als slecht omschreven.
'Dat is naar mijn mening een nauwkeurige weergave van uw karakter. Je stelde jezelf op als de heerser van een ziek klein koninkrijk, omringd door drie vrouwen die dansten als je gewillige begeleiders die jou als hun meester beschouwden.
"Het is duidelijk dat u uw leven sinds de leeftijd van 12 of 13 jaar heeft gewijd aan het bevredigen van uw seksuele verlangens op alle mogelijke manieren.
"Je liet je slachtoffers psychologisch met littekens achter en behandelde ze als seksueel speelgoed."
Elaine Batley
Ze groeide op in Oost-Londen en had tatoeages waaronder het Oog van Horus op haar arm, een pentagram boven Egyptisch schrift op haar been, Toetanchamon op haar rug en nog een Egyptisch schrift op haar rug waarvan ze beweerde dat ze het niet begreep.
Op de vraag of ze tijdens haar proces ooit in Egypte was geweest, zei de toen 47-jarige dat ze graag weg wilde, maar dat ze er niet was geweest “vanwege de hitte”.
Ze vertelde de rechtbank ook dat ze de oude Egyptenaren aardig vond omdat "ze goed waren voor hun slaven".
Ze bekende een affaire met Jackie Marling en "een onhandige poging" met Shelly Millar en vertelde de rechtbank dat ze geïnteresseerd was in Aleister Crowley en las zijn werk.
Volgens een van de slachtoffers in de zaak werd Batleys vrouw 'als een slaaf' behandeld, maar de rechter zei dat ze een gewillige deelnemer werd aan de 'slechtheid' van haar man.
De jury hoorde hoe een jonge jongen werd misleid om seks met haar te hebben
Ze kreeg acht jaar gevangenisstraf nadat ze was veroordeeld voor onfatsoenlijk gedrag met kinderen.
Jacqueline Marling
Ze groeide op in Poplar, Oost-Londen, en was 42 toen ze terechtstond.
Marling ontkende aanvankelijk aan politieagenten dat ze een prostituee was, maar haar auto werd gespot tijdens het maken van regelmatige uitstapjes naar bordelen in het centrum van Swansea en Bristol.
Ze droeg een Oog van Horus-tatoeage op haar arm en had een beeldje van een kattengodin in haar huis plus een tekening van het masker van Toetanchamon en een van de havikskopige Egyptische god Horus.
Ze had affaires met Colin Batley en Elaine Batley.
Beschreven als leider Colin Batley's "tweede in bevel", werd ze veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf wegens medeplichtigheid aan verkrachting en seksueel misbruik van kinderen.
De rechter zei tegen Marling: “Na Colin Batley ben jij de meest schuldige in dit gruwelijke scenario. Uw relatie met hem bracht twee verwante boze geesten samen.
'Je was duidelijk verliefd op hem en The Book Of The Law en ik beschouw je in feite als zijn tweede in bevel in dit alles.
"Je mag dit wel of niet als een compliment beschouwen, maar je hebt de idealen van je mentor Aleister Crowley volledig waargemaakt."
Hij voegde eraan toe: “Tijdens het proces heb je geen enkele emotie getoond. De tranen in je ogen beschouw ik nu als tranen van zelfmedelijden. "
De 35-jarige snikte toen ze schuldig werd bevonden aan twee beschuldigingen van onfatsoenlijkheid met kinderen, waarvan er één seks had met een 12-jarige jongen.
Opgegroeid in Kent, had Millar een Eye of Horus-tatoeage op haar arm en gaf toe dat ze ongeveer 3.000 klanten had als prostituee gedurende een periode van twee jaar in Swansea en Bristol.
Ze kreeg vijf jaar gevangenisstraf.
De nasleep
In de nasleep van de rechtszaak beschreven buren in Clos yr Onnen Batley als een "kwade bullebak".
Zijn vervallen huis had een gescheurde en haveloze Engelse vlag aan de buitenkant, terwijl twee rottweilerhonden - genaamd Sekhet naar de Egyptische leeuwengodin en Toots, een afkorting van Toetanchamon - vaak naar de deur konden springen.
Mensen in de buurt beschreven hoe Batley - die ook een kat had die Rameses heette - met zijn twee honden rondliep op het landgoed alsof hij mensen wilde intimideren.
'Colin Batley is de meest walgelijke en gemene man die je kunt ontmoeten', zei een buurman destijds.
Een vrouw zei: „Batley en een van zijn vrienden hadden vroeger regelmatig een busje, met een partij smokkelwaar en, denken we, pornografie. Vroeger gingen ze met tweewekelijkse reizen naar Frankrijk en soms waren ze wel zes weken weg. Je vraagt je af of een deel van hun sekte-activiteit daar ook plaatsvond. "
Zeven jaar later herinnert straatbewoner John Wheatland zich nog steeds dat hij 's nachts een van de slachtoffers kon horen huilen.
Hij wist niet waarom en zei dat hij "helemaal geen idee had" van de vreselijke realiteit van wat er aan de hand was.
'Ze huilde elke avond, snikte,' zei hij.
"Ik wist niet waarom en ik heb nooit verdenkingen geuit, maar ik had moeten weten dat er iets niet klopte."
De heer Wheatland beschreef ook een buitengewoon incident toen hij in de tuin van zijn huis werkte en een tienermeisje in de buurt zag dat eruitziet als een filmster.
Hij schatte haar op 14 of 15 jaar.
"Ze keek me aan en zei:‘ Wil je dan seks? ’Ik schrok. Ik weet niet wat ik zei maar ik ging naar binnen.
"Ik had nog nooit zoiets gehoord."
De vrouw die haar had aangekleed, zei ze, "kleedde zich vroeger in zeer korte rokjes en hoge hakken en liep naar Batleys huis".
Terugdenkend aan de dag dat de sekteleden in de zomer van 2010 werden gearresteerd, zei hij dat hij rond 8.30 uur zijn huis had verlaten toen hij politieauto's op straat zag.
'Toen ik terugkwam, waren ze weg', zei hij. 'Ik had geen idee waar het over ging.
“Dit is een rustige buurt. Toen al die Londenaren naar beneden kwamen, was het heel vreemd.
'Batley was erg arrogant. Afgezien daarvan was er niets verdachts aan hem. We spraken niet. "
In 2014 beschreef een van de slachtoffers van de sekte - die een boek publiceerde onder het pseudoniem Annabelle waarin werd beschreven wat ze had meegemaakt in 11 schrijnende jaren van misbruik - hoe haar eigen moeder, Jackie Marling, haar mishandelde op bevel van Batley.
'Niets kan me zoveel pijn doen als mijn moeder en die man,' zei ze.
"Mijn moeder was een slechte vrouw en ik zal haar nooit vergeven."
Toen ze zelf moeder was en gelukkig in een ander deel van het Verenigd Koninkrijk woonde, vertelde ze hoe ze pas zeven jaar oud was toen ze voor het eerst moest zien hoe haar moeder een seksuele handeling uitvoerde op Batley.
Op 11-jarige leeftijd werd ze door hem verkracht in haar eigen huis en drie jaar later werd ze gedwongen deel te nemen aan groepsseks met haar moeder.
"Ik ging naar de veroordeling in de rechtbank omdat ik haar nog een laatste keer wilde zien", zei ze. 'Ik wilde dat ze contact met me opnam om te zeggen dat het allemaal zijn schuld was en dat ze in zijn ban was.
"Maar dat deed ze niet. Ze trok gewoon een gezicht en vroeg wat ik daar aan het doen was.
"Ze ging zonder berouw de gevangenis in en ik veronderstel dat ik daardoor besefte dat hij het niet alleen was. Ze was ook slecht. Als moeder kan ik nauwelijks geloven hoe ze me behandelde. Het was onnatuurlijk en wreed.
“Maar het heeft geen zin om er depressief van te worden, je moet leven voor de toekomst. Maar ik wil haar nooit meer zien. Niets kan me zoveel pijn doen als zij, maar dat is wat me sterker maakt. "
Ze beschreef hoe de kinderen die door de sekte werden misbruikt, werden afgesneden van hun leeftijdsgenoten en gedwongen werden deel te nemen aan lange kerkdiensten en elke gril van Batley te gehoorzamen.
"We mochten niet eens in zijn ogen kijken," zei Annabelle.
"Hij regeerde onze kleine gemeenschap met een ijzeren wil en we moesten doen wat hij bevolen had uit angst de goden boos te maken."
In Batleys ‘Kerk’ werden kinderen ertoe gebracht te geloven dat ze zichzelf aan de goden bewezen door tests te doorstaan, waarbij meestal sprake was van seks met hem of andere sekteleden.
Annabelle herinnerde zich de eerste keer dat hij haar verkrachtte toen ze nog maar 11 jaar oud was.
"Het ergste was het feit dat hij me deed denken dat ik het uit vrije keuze deed," zei ze.
"Het was verschrikkelijk. Het meest pijnlijke en schokkende dat ooit was gebeurd - maar het was mijn pad, dat vertelde hij me, en als ik het niet deed, zou ik naar de afgrond gaan, wat onze versie van de hel was.
"Colin wist hoe hij je moest manipuleren, om je alles te laten geloven wat hij zei."
Maar Annabelles meest gruwelijke ervaring was toen haar eigen moeder haar op 14-jarige leeftijd mishandelde.
“Naderhand vroeg Colin me of ik het leuk vond en ik wist wat ik te zeggen had - ik moest ja zeggen. Maar van binnen voelde ik me alsof ik doodging. "
De tests hielden daar niet op - op 14-jarige leeftijd werd ze gedwongen een relatie aan te gaan met een ander sektelid vijf jaar ouder dan zij en tegen die tijd had ze regelmatig groepsseks met Batley en haar moeder.
'Ik was overdag een schoolmeisje en' s nachts een seksslavin, 'zei ze. "Het werd zo erg dat ik op een gegeven moment probeerde mezelf van het leven te beroven."
Op de leeftijd van 18, drie maanden nadat ze Batley's kind had gekregen, werd ze gedwongen tot prostitutie.
Het was de liefde van haar dochter die haar redde en haar een reden gaf om te leven - ze ontsnapte dapper in het holst van de nacht toen haar baby een jaar oud was.
Tegen de tijd van haar ontsnapping had ze met meer dan 1.800 mannen geslapen, waarvan de opbrengst allemaal naar ‘de Kerk’ was gegaan.
Na de zaak beschreef een ander slachtoffer hoe Batley haar dwong een satanisch symbool op te zetten en haar als tiener verkrachtte.
De vrouw beschreef hoe hij de sekte regeerde door angst.
"[Colin] was de baas. Hij blafte bevelen naar iedereen, inclusief mij.
“Mensen deden gewoon wat hen werd opgedragen. Hij had Rottweilers die bang voor hem waren, maar gemeen tegen iedereen.
“Op mijn vijftiende moest ik seks hebben met Colin. Hij zei dat het een inwijding in het occulte was.
“Hij zei dat hij het niet wilde doen, maar dat het moest gebeuren. Hij zei dat als ik de bevelen niet opvolgde, ik zou worden vermoord. Mensen 'hoger' in de sekte zouden het doen, zei hij. "
Nadenkend over zijn gevangenisstraf voegde ze eraan toe: 'Honderd jaar zou niet genoeg zijn voor Colin Batley.
"Maar nu kunnen ik en de andere slachtoffers in ieder geval beginnen ons leven weer op te bouwen buiten de schaduw van die verachtelijke man."
Ze kwam oorspronkelijk uit Londen, maar werd door Batley naar Wales gebracht, waar ze werd misbruikt en "doorgegeven" aan andere sekteleden die seks met haar hadden.
Ze zei: "Hij zei dat het occulte sterk was in Wales."
* * *
Het is tien jaar geleden dat Batley en zijn vrouwen werden veroordeeld voor deze misdaden, en er is geen vervolgonderzoek geweest e om de ‘sekte’ die hem omringde te identificeren. De veronderstelling dat alle betrokkenen door deze ene man zijn gehersenspoeld en dat misbruik is gestopt met zijn vervolging, is even gevaarlijk als onlogisch. Ten minste één ander slachtoffer van de sekte is naar voren gekomen, zoals ik zal laten zien, maar de reactie van de politie was tragisch ongepast; net zoals het minstens een decennium eerder was geweest toen slachtoffers inderdaad naar voren waren gekomen, maar met ongeloof en spot werden geconfronteerd.
Ik weet dit omdat ik de stiefvader ben en mijn partner de vervreemde moeder van zo'n slachtoffer. De politie slaagde er niet alleen niet in te onthullen, ze beledigden ons ook verbaal en noemden ons leugenaars. We kregen ook te maken met wat alleen corruptie kan worden genoemd binnen de sociale diensten.
Het IPCC-rapport hieronder laat ook zien dat er geen zinvol politieonderzoek was naar de aantijgingen tegen de pedofielengroep omdat het kind dat de onthullingen deed 'kwetsbaar' was vanwege hun handicap - ze worden gediagnosticeerd als borderline autistisch, met een leerstoornis. Hoewel ze in feite de zijn moeder, mijzelf en anderen perfect begrepen konden hebben, slaagde maatschappelijk werkster Rebecca Mumford er niet in om het slachtoffer op een gepaste manier te interviewen en ging het ‘onderzoek’ verder alsof het kind helemaal geen mededelingen had gedaan. Op basis van haar verkeerde informatie besloot de Crown Prosecution Service dat ze niet geschikt waren als getuige en dat er niet op kon worden vertrouwd om ‘een standpunt in te nemen’ in de rechtbank. https://nathanieljharris.wordpress.com/2017/11/29/ipcc-complaint-upheld/embed/#?secret=Oq386RYGEi
Met andere woorden, HET SYSTEEM BESCHERMT GEHANDICAPTEN.
Dit zou van belang moeten zijn voor alle ouders van gehandicapte kinderen - als uw kind op dezelfde manier wordt beoogd, ZAL HET SYSTEEM UW KIND NIET BESCHERMEN. Bovendien zullen de autoriteiten proberen deze tekortkoming te dekken door u, de ouder, te demoniseren als u of uw kind beschuldigingen van misbruik maakt. Dit is precies de definitie van kwetsbaar - zonder enige vorm van bescherming of steun zijn - en vervolgens verder het slachtoffer worden van de autoriteiten wier verantwoordelijkheid het zou moeten zijn om te hulp te schieten. DIT IS EEN SCHENDING VAN MENSENRECHTEN EN MOET NU VERANDEREN. Elk kind, gehandicapt of niet, verdient het om gehoord te worden als het zich uitspreekt over welke vorm dan ook. Dat we het hier hebben over misbruik vanuit een sadistische pedofiele kring, waar het slachtoffer werd gedrogeerd en verkracht door veel mensen, en dat ze gedurende hun hele jeugd steeds weer opnieuw werden aangevallen, maakt dit bijzonder verontrustend.
De pedofiele ring werkt nog steeds, onbelemmerd en niet onderzocht, vanwege dit falen van het systeem. Andere kwetsbare kinderen lopen gevaar door dit uitschot - een van hen werkt zelfs als seksuele voorlichter voor kwetsbare kinderen, ondanks het feit dat hij verschillende boeken heeft geschreven over duivelaanbidding en drugs, en dus zijn kwetsbare slachtoffers klaar voor gebruik, niet alleen voor hen, maar ook voor de pedofiele ring waarbinnen ze opereren.
Het dappere kind dat de onthullingen deed waarop deze blog is gebaseerd, werd teruggestuurd naar hun beledigende ‘vader’ - die ze had verstrekt aan Colin Batley en anderen voor misbruik - als gevolg van deze MISLUKKING VAN HET SYSTEEM. We kennen ook minstens één ander kind dat op dezelfde manier wordt misbruikt - zo ernstig heeft dit geresulteerd in hersenbeschadiging, wat betekent dat het systeem ook voor dit kind zal falen als en wanneer het zelf onthullingen doet.
DE SCHULDEN WETEN DAT ZE NIET KUNNEN WORDEN VERVOLGD ALS GEVOLG VAN DEZE STORING VAN HET SYSTEEM ALS ZE DE KWETSBARE EN GEHANDICAPTEN RICHTEN. ZE ZIJN HET LAAGSTE UITDUIDELIJK VERMELDBAAR EN HET SYSTEEM BESCHERMT HEN - zelfs die officieren die precies weten wat ze zijn, hebben in deze kwestie geen keus. Zoals C.P.S. officier Carolyn Belafonte zei tegen ons, zelf in tranen terwijl ze sprak: "Soms kun je verdomd goed weten dat ze het hebben gedaan, maar je kunt ze er gewoon niet voor krijgen."
Uit het IPCC-rapport blijkt ook dat de politie het slachtoffer niet op een passende manier heeft ondervraagd - en laat ik hier iets zeggen - dit was volledig de schuld van incompetente maatschappelijk werkster Rebecca Mumford. Zij en de interviewende officier brachten een verrassingsbezoek aan de school van het slachtoffer, zonder te proberen het slachtoffer uit te leggen dat ze niet in de problemen zaten en hen verder traumatiserend te maken. Het rapport zegt dat het kindslachtoffer verschillende keren heel duidelijk zei: "Ze hebben me gedrogeerd en verkracht."
Rebecca Mumford schreef dat het kind lijdt aan ‘echolalie’, wat een aandoening lijkt te zijn die ze ter plekke verzon en beweerde dat ze gewoon woorden herhaalden die ze hadden gehoord zonder ze te begrijpen. Rebecca bracht veel tijd met het slachtoffer door, en als dit een echte fout van haar kant was, is het er een die ze zeker herkende maar er niets aan deed. Ze had veel kansen om zich om te draaien, omdat ze meer tijd met het slachtoffer had doorgebracht dan met hun moeder of mijzelf. Deze walgelijke vrouw zou in de gevangenis moeten zitten vanwege haar incompetentie. Ze dwong contact tussen het slachtoffer en hun gewelddadige vader Peter Pracownick. Ze ontkende het bestaan van de sekte, ondanks dat Batley en anderen met succes werden vervolgd, en ondanks mijn ouders staan in krantenberichten alsof ze met hen omgingen, en ze zeiden zelfs tegen Jasmine: "Het ging er altijd om je dit vanaf het begin aan te pakken." Ze zei ook: "Zelfs als er sprake was van misbruik, moet hij [het slachtoffer] ook een aantal leuke tijden hebben gehad."
We merken op dat Rebecca Mumford onlangs was overgeplaatst naar Bristol Social Services en oorspronkelijk uit Wales kwam, waar de sekte van Colin Batley actief was. Het is zeker zo dat Rebecca Mumford het onderzoek op alle mogelijke manieren heeft ondermijnd, en wij achten het niet onmogelijk dat Mumford dit opzettelijk deed. Ze heeft ook - TEGEN DE REGELING VAN DE MAGISTRAAT IN ONZE FAMILIE RECHTSZAAK - het slachtoffer teruggegeven aan hun gewelddadige vader. Het heeft ons jaren gekost om van het verdriet en trauma genoeg te herstellen om helder over deze zaken na te denken.
Hier wordt toegegeven dat de politie de onthullingen van het slachtoffer niet heeft vastgelegd. Dit is de schuld van niemand anders dan die van de politie en de - misschien opzettelijk - incompetente maatschappelijk werkster Rebecca Mumford. Het onderzoek ging toen verder alsof geen enkel slachtoffer enige onthullingen had gedaan, en alsof er helemaal geen bewijs was voor wat wij allemaal zeiden.
Dit is zeker geen conclusie waar we het mee eens zijn. Wanneer het volledige verhaal wordt verteld, kan het gedrag van de politie met betrekking tot deze zaak en de gebeurtenissen eromheen alleen maar worden omschreven als verder misbruik.
Agent Hewitt riep: "Er is geen sekte!" in Jasmine's gezicht.
Ik werd er letterlijk van beschuldigd misleid te zijn en onder sectie 23 geplaatst te zijn voor psychiatrische observatie. Ondanks dat ik in slechts drie dagen mijn geestelijke gezondheid bewees, werd ik voortdurend behandeld alsof ik misleid was en werd ik verondersteld een gevaar voor kinderen te zijn. De politie slaagde er niet in om een ‘U-bocht’ te nemen toen ze de kans hadden.
We hebben inderdaad verdere klachten ingediend over het gedrag van Hewitt. We werden opnieuw met neerbuigende spot belachelijk gemaakt.
Het is niet juist dat de sociale dienst het kind dat de onthullingen deed, onder zorg heeft genomen. Dit zou al erg genoeg zijn geweest - maar wat ze deden was het kind terugbrengen naar een omgeving van extreem misbruik.
Na toegegeven te hebben dat het de onthullingen van het kind niet heeft aanvaard, wordt vervolgens, zonder uitleg, besloten dat het geen zin heeft om het opnieuw te proberen en het heeft geen zin om verder te onderzoeken.
* * *
Er zijn veel dingen die we niet kunnen bewijzen met dit eenvoudige document, maar die we gemakkelijk kunnen bevestigen met onderzoek.
De organisatie waar Colin Batley deel van uitmaakte is de Ordo Templi Orientis (de OTO). Er is geen andere occulte organisatie waarvan de ‘rituelen’ passen bij de beschrijving van degenen die worden gerapporteerd, haar groepen kerken noemt en standaard witte gewaden draagt. Het is niet aannemelijk dat Batley een groep van dezelfde omvang had kunnen verzamelen zonder deel uit te maken van deze organisatie.
En het is ook onze persoonlijke ervaring dat dit zo is.
Het is ook onze ervaring dat het lidmaatschap van verschillende moderne heidense ‘paden’ een aanzienlijke crossover hebben. De misstanden die aan ons werden onthuld en die mijn stiefzoon aan de politie zou hebben onthuld als ze meer empathisch waren geweest, identificeerden elk van degenen in de vorige kranten als een van zijn misbruikers, inclusief mijn ouders.
Reactie schrijven